woensdag 15 februari 2012

Onmogelijk zou je denken.

Na 12 dagen op de reparatie van onze auto te hebben gewacht, heb ik hem dan eindelijk terug.

Helaas vonden ze het te veel moeite om de radio weer aan te sluiten en mag ik dus nog even zelf onder mijn dashbord kruipen en mijn rug pijnigen. Compensatie een halve liter water in een flesje. Waarschijnlijk om de Ibruprofen mee weg te spoelen.

Ik weet het klinkt soms triest, maar ik weet nog meer van mijn eigen motor af en kan dat dan ook haar fijn uitleggen. Als de monteurs voor auto's tegen woordig in garages. Nu zijn daar ook dealers bij die niet merkafhankelijk zijn en die wel kunnen sleuten, natuurlijk. Maar bij het Moterhuis zou je toch mogen verwachten dat ze wat van OPEL af weten, daar ze daar dealer in zijn.

Ik voel me dan ook behoorlijk afgezet door ze, daar ze niet eerst even de draadboom na gezien hebben en gelijk dus onderdelen voor expetiese uit mijn auto gesloopt hebben en weggestuurd. Dit zijn voor mij onkosten die overbodig zijn geweest. Het zou nog vreemder woorden als ik via via te horen krijg dat het dus niet eens is opgstuurd, al zou ik daar niet van staan te kijken.

Achteraf blijkt het een draadbreuk, een EGR klep met pakking en de door de ANWB man vernoemde krukassensor. Daarnaast een ongelofelijke hoeveelheid arbeidskosten.

Dus als de ANWB tegen de receptie zegt vervang krukassensor, was ik waarschijnlijk de zelfde middag nog weg geweest.

Ik begrijp dan ook al dit geklungel van ze niet, met al mijn meganische inzicht en strukturele gedachtengangen. Begin te zoeken bij het begin:
Niet uit kunnen lezen is voor mijn simpele gedachten gang gelijk draadboom na kijken. Dan hadden ze me € 165,- en arbijdsloon bespaard. Een hoop beloftes van een dame aan die beruchte balie en een autohuur belofte die ook niet na gekomen is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten