Augustino

Het is een wonder dat een kat 9 levens heeft, dus het is ook wel een wonder dat een kat het overleeft als hij er een hele boel van verspilt.

Augostino heeft eind juni een heftige aanrijding gehad en we wisten eigenlijk al gelijk dat zijn rechter achterpoot en staart zwaar gehavend waren, maar nog niet in de maten waar in. Soms herstellen dingen zich en soms niet, zo is het nu eenmaal bij alle zoogdieren.

Maar goed, de kat is nu dus wel een stukje minder gelukkig als voor heen, daar hij het niet helemaal kan verwerken in dat kleine kattenkoppie.

Augustino is op 2 september geopereerd en dat is nog al heftig geweest. Pootje er af, groot stuk van zijn staartje kwijt en het buikvlies weer aangehecht, voorbij het bekken aan spieren. Ja, botjes laten zich niet hechten met een draadje.

Weer opgesloten in die kleine deprimerende bench. Veel pijn en weinig bewegen. Ook het aandacht geven gaat dan moeilijk, niet op schoot en op de bank.

Kat is dus de weg een beetje kwijt aan het raken voor het eerst sinds zijn ongeluk. Dus even naar de dierenarts en aan de druppels tegen de pijn en om wat te kalmeren.

Nu zijn wij ook niet de onaardigste en we zijn terug bij nachtverblijf in de banch en overdag zijn eigen gang laten gaan. Nu kan hij eten wat hij wil, trainen en zijn eigen plekjes uit zoeken om een dutje te doen.

Augusino neemt het er dan ook lekker van om zijn aandacht op te eisen en komt zijn knuffels en schootjes wel weer halen.

Dinsdag gaan zijn hechtingen er uit en we hopen dat hij dan snel op knapt en zijn oude leventje weer kan op pakken. Het ravotten met de muis door de kamer en het achter katja aan zitten zijn toch wel gezellig.