Voor de liefhebbers, nog wat trouwfoto's

Ja, er zijn zat mensen die een globaal beeld willen hebben van een aantal dingen, van de bewuste dag. Natuurlijk eerst het zelf gestoken boeket op het zijspan.




Na het ja zeggen en de ringen bij elkaar aanschuiven moest dit ook even op foto, maar nu zien jullie ze nog niet goed. Het valt ook niet mee!



Dus dan voor de liefhebber, onze zelf ontworpen ringen van zilver met blauw titanium. Voor de technische onder ons:

eerst werd er een binnen ring gemaakt, op onze vingers aangepast. Deze kreeg 5 ringen in een golfbeweging, te beginnen bij een zilvere, titanium, zilver, titanium en dan weer zilver.

Toen dit na genoeg passen werd goedekeurd, werd het titanium verhit en kreeg daardoor deze fantastische blauwe kleur.

Vervolgens werd alles in ekaar gezet, met als gevolg dit schitterende eind resultaat.

Vervolgens zijn er natuurlijk ook hele mooie foto's gemaakt bij het kasteel van Poelgeest. Zowel in de tuin als binnen zijn we gekiekt.

Dan als klap op dit schitterende feest, heeft mijn vader deze overheerlijke en super mooie bruidstaart gemaakt. Natuurlijk zo als het Erik en mijn vader dan ook af gaat als banketbakkers, hebben ze het vakkundig door gesproken hoe lekker deze moest worden. En nu moet ik zeggen dat er toch even een komplimentje naar mijn vader namens alle taartsnoepers moet uit gaan.

Ja en voor de gene die nu nog meer mooie foto's wil zien, maak maar een afspraakje met ons om een avondje foto's kijken of een klein uurtje herhalen van deze mooie dag op dvd.

Twee druktemakers

De vraag was voor actie met Katja.

Nu laat deze dame zich niet graag fotograferen, dus ook hier speelt ze verstoppertje.

Maar de echte actie is als ze toch samen ravotten, dus ik heb deze keer geluk en krijg ook dat op de foto.

Maar goed, van ochtend spande Augostino dan toch de kroon, ik heb niet geweten dat hij zo snel kon leren, dat is echt verbluffend.
Hij was aan het springen met 3 pootjes de lucht in, achter een muis aan aan het rennen en over alle meubels aan het vliegen.
Je zou op zo'n moment denken dat een kat als hij, noot beter heeft geweten. Top om dit te zien moet ik zeggen.

Augustino en Katje

Ja, het is dan weer wat beter met Augostino.

Hij heeft het nu weer wat beter naar zijn zin, hij heeft nu geen medicatie meer en zijn hechtingen zijn er nu allemaal echt uit.
Ja, echt uit, ze waren er 1 vergeten, nl.
Zijn buik is nog niet helemaal dicht, maar het ziet er nu goed uit en het gat is nu nog een spelden kopje, dus het slinkt goed.

Nu hij zich wat lekkerder voelt, is Katja ook niet meer veilig, hij rent weer achter haar aan en ze knokken weer om het hartst, liefst op bed, waar het niet mag.
De muizen zijn nu ook niet meer veilig, die worden het hele huis door gejaagt en dan merken we er weinig meer van dat er een pootje minder is.

Samen hebben ze dan ook de nieuwe kledingkast geinspecteerd, dat heb je als je die een slag groter maakt en eindelijk alles kwijt kan.

Actiefoto's van dit stel komen nog, die heb ik met alle rotzooi van het kastbouwen nog niet kunnen maken.

Augustino

Het is een wonder dat een kat 9 levens heeft, dus het is ook wel een wonder dat een kat het overleeft als hij er een hele boel van verspilt.

Augostino heeft eind juni een heftige aanrijding gehad en we wisten eigenlijk al gelijk dat zijn rechter achterpoot en staart zwaar gehavend waren, maar nog niet in de maten waar in. Soms herstellen dingen zich en soms niet, zo is het nu eenmaal bij alle zoogdieren.

Maar goed, de kat is nu dus wel een stukje minder gelukkig als voor heen, daar hij het niet helemaal kan verwerken in dat kleine kattenkoppie.

Augustino is op 2 september geopereerd en dat is nog al heftig geweest. Pootje er af, groot stuk van zijn staartje kwijt en het buikvlies weer aangehecht, voorbij het bekken aan spieren. Ja, botjes laten zich niet hechten met een draadje.

Weer opgesloten in die kleine deprimerende bench. Veel pijn en weinig bewegen. Ook het aandacht geven gaat dan moeilijk, niet op schoot en op de bank.

Kat is dus de weg een beetje kwijt aan het raken voor het eerst sinds zijn ongeluk. Dus even naar de dierenarts en aan de druppels tegen de pijn en om wat te kalmeren.

Nu zijn wij ook niet de onaardigste en we zijn terug bij nachtverblijf in de banch en overdag zijn eigen gang laten gaan. Nu kan hij eten wat hij wil, trainen en zijn eigen plekjes uit zoeken om een dutje te doen.

Augusino neemt het er dan ook lekker van om zijn aandacht op te eisen en komt zijn knuffels en schootjes wel weer halen.

Dinsdag gaan zijn hechtingen er uit en we hopen dat hij dan snel op knapt en zijn oude leventje weer kan op pakken. Het ravotten met de muis door de kamer en het achter katja aan zitten zijn toch wel gezellig.

En hij keek vertwijfeld om naar zijn oude leven!!

Ja, het is dan toch gebeurd!! Na een lang vrijgezellenleven, waar ik maar eens naar om kijk, ben ik dan toch de waren tegen gekomen.

Deze dame gestrikt in mijn bootje mee naar het gemeentehuis.

Na nog even mijn oude leven bekenen te hebben, hebben we dan toch het JA woord gegeven en er maar een gezellige dag van gemaakt.

Na het officiele gedeelte, waar een ieder zo lang op heeft gewacht, is deze jonge schone dan toch ook van mij.

Erik mag nu officieel door het leven als Erik van der Ham Sloots. Ook hij is trots en geringt.

28- 9- 2009 zal voor ons een gedenkwaardige dag blijven, met heel veel lol en een hele hoop goede vrienden en familie. Goede afvaardiging ring dragers en fijne getuigen. Taart, eigen zijspan en lekker eten bij de Chinesemuur. Maar het belangrijkste een zeer geslaagt feest.